Jan Lebenstein: ilustracja do "Uwag" J. Baki, gwasz, 1996

Ted Hughes CORBEAU Paris, Éditions de la Différence, 1980, grand in-8 (17 x 24 cm), 123 pp., broché. Traduction et préface de Claude Guillot, suivi d'une note sur Claude Guillot par Joaquim Vital. Ouvrage orné de 8 dessins de Jan Lebenstein. Couverture légèrement salie, intérieur en parfait état.

Obelisk

Collection Lithography

Lebenstein A. Stanic Collection

Valkira czyli Czterej Jeźdźcy Apokalipsy FOR SALE

FOR SALE Click for Info

Jan LEBENSTEIN Valkiria czyli Czterej Jeźdźcy Apokalipsy

technika : litografia barwna

wymiary : 50 x 70 cm (wymiary arkusza) , 30 x 50 cm (wymiary odcisku)

praca sygnowana ołówkiem Lebenstein 85, oraz numerowana 27/150

Certyfikat autentyczności

Certyfikat pochodzenia

Jan Lebenstein w latach 1948-1954 studiował malarstwo w ASP w Warszawie pod kierunkiem prof. Eugeniusza Eibischa i Artura Nachta-Samborskiego. W 1955 wziął udział w wystawie w warszawskim Arsenale. Zaprzyjaźniony w czasie studiów z Mironem Białoszewskim, swą pierwszą wystawę indywidualną pokazał w 1956 w Teatrze na Tarczyńskiej. W 1959 zdobył Grand Prix de la Ville de Paris na I Biennale Młodych w Paryżu i w tym roku przeniósł się na stałe do Paryża. Po seriach "figur kreślonych" (na papierze milimetrowym) i "figur hieratycznych" z lat 1955-1958 maluje cykl "figur osiowych" (1958-1962), które wystawia w Paryżu i USA. Równolegle w 1960 zaczyna rysowane "karnety", rodzaj dziennika, który w przyszłości dostarczy motywów wykorzystanych w obrazach. W latach 1964-1965 maluje "Bestiarium", cykl fakturowych, archaizowanych stworów przypominających prehistoryczne wykopaliska. Bezpośrednio po nich wprowadza do swych obrazów postaci ludzkie i fantastyczne, odgrywające sceny ni to mitologiczne, ni to ze snu, często przesycone erotyką. W 1970 projektuje witraże dla Centre du Dialogue w Paryżu. W 1971 otrzymuje obywatelstwo francuskie. W 1974 powstają gwasze inspirowane Folwarkiem zwierzęcym George'a Orwella. W latach 1976-1989 tworzy wyłącznie w technice gwaszu i pastelu, podejmując tematykę mitologiczną i zaczerpniętą z Biblii: cykle ilustracji do Księgi Hioba (wyd. 1979) i do Apokalipsy (wyd. 1986) w nowych przekładach Czesława Miłosza. W 1989 powraca do malarstwa olejnego (cykl "Pergamon"). Artysta otrzymał m. in. nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w 1976, Nagrodę Muzeum Archidiecezji Warszawskiej w 1985, Nagrodę im. Jana Cybisa w 1987.